Obie publikacje, poświęcone literackim i kulturowym konstrukcjom męskości, zrodziły się z przekonania, że norma męskości, długo uważana za coś oczywistego, powinna zostać jeżeli nie zdekonstruowana, to przynajmniej opisana z większym krytycyzmem. W ramach analizy postaci mężczyzn w literaturze oraz tekstach kultury można zawrzeć szereg pytań, m.in. o funkcjonowanie tradycyjnych wzorców, o kryzys męskości czy o relacje męskości i kobiecości.

Męskie archetypy czy literackie i kulturowe wzorce cechują się wyjątkową trwałością i wciąż stanowią matrycę nie tylko dla szeregu postaci literackich, ale i dla bohaterów narracji biograficznych, wspomnieniowych itp. W tego typu tekstach postacie historyczne w mniejszym bądź większym stopniu zostają ujęte w ramy kulturowego wzorca. Ważną część publikacji stanowi problematyka zawarta w formule „kryzys męskości”. Funkcjonuje ona obecnie jako nośny temat debaty publicznej, a na gruncie psychologii czy socjologii formuła ta stała się już diagnozą. Fenomen męskości pozostaje w ścisłej relacji z fenomenem kobiecości, zwłaszcza w kontekście ról społeczno-kulturowych pełnionych przez obie płcie. Nie zawsze kobiecość i męskość funkcjonują w tekstach jako przeciwieństwa, relacyjność bywa oparta na zasadzie inności i wzajemnego oświetlenia.

Zarówno kolejny tom czasopisma „Conversatoria Litteraria”, jak i monografia są owocem współpracy uczonych z wielu ośrodków naukowych polskich i zagranicznych. Redaktorzy oraz autorzy tekstów mają nadzieję, że zawarte w obu publikacjach tezy i ustalenia pogłębią trwającą dyskusję nad męskością.