Rozprawa mgr Adrianny Urban jest monograficznym opisem zachowań językowych osoby po przebytym udarze lewej półkuli mózgu oraz analizą budowanych przez nią tekstów dialogowych. Autorka dokonuje wszechstronnego studium przypadku 69-letniej pacjentki z afazją, mając nadzieję, iż praca będzie stanowiła źródło praktycznych rad z zakresu diagnozy i terapii logopedycznej/neurologopedycznej w przypadku osób po incydentach neurologicznych. Książka ponadto traktuje o fundamentalnej wartości oceny zachowań interakcyjnych, które umożliwiają zbadanie sprawności umysłowych oraz językowych i ich wzajemnych korelacji. Analiza dialogu wydaje się być zatem niezbędna w procesie programowania terapii logopedycznej lub/i neurologopedycznej. Rozpoznanie typu afazji oraz dokładne zbadanie zachowań językowych pozwala opracować zindywidualizowany program terapii w przypadku pacjentów po incydentach neurologicznych.
Z recenzji wydawniczej prof. dr. hab Stanisława Grabiasa: Nikt poza Adrianną Urban takiej analizy nie proponował. Autorka zastosowała w nim nową metodologię badawczą wynikającą ze współczesnego opisu interakcji.
